PRACOWNIA 06.12.2011

Krakowski RDOŚ w obronie dwóch parków krajobrazowych

W sierpniu i wrześniu br. Zarząd Województwa Małopolskiego podjął próbę zliberalizowania przepisów o ochronie przyrody w Popradzkim Parku Krajobrazowym i Tenczyńskim Parku Krajobrazowym.

W przypadku Popradzkiego PK (czytaj) chodziło o likwidację niemalże wszystkich zakazów obowiązujących na terenie parku. Natomiast w przypadku Tenczyńskiego PK (czytaj) wniosek o zliberalizowanie przepisów dotyczył możliwości wprowadzenia zabudowy w pasie 100 m od linii brzegów rzeki Rudawy.

Projekty nowych przepisów regulujących zasady ochrony powyższych parków krajobrazowych musiały zyskać akceptację Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Krakowie. Propozycja samorządu wojewódzkiego nie spotkała się jednak z przychylnością RDOŚ, który zajął stanowisko opowiadające się za ochroną przyrody.

5 października br. RDOŚ odmówił uzgodnienia projektu uchwały w sprawie Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego. Organ ochrony przyrody argumentował, że zakaz budowy nowych obiektów w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzeki Rudawy jest „wręcz kluczowy dla ochrony przełomowego odcinka rzeki Rudawy, stanowiącego rozległą i naturalną przestrzeń przyrodniczą oraz wybitną przestrzeń krajobrazową”. Dodano także, że „bezwzględna potrzeba ochrony przełomu Rudawy wynika również z funkcji tego miejsca jako korytarza ekologicznego”.

Nieco wcześniej, 19 września br., RDOŚ odmówił uzgodnienia projektu uchwały w sprawie Popradzkiego PK. Jako podaje RDOŚ, propozycja samorządowców „nie liberalizuje przepisów regulujących skuteczną ochronę obszaru (Parku), lecz de facto ją znosi”; „(...) Proponowane zapisy wręcz zrównują obszar Parku z innymi obszarami nie objętymi żadnymi formami ochrony”; „(...) Uzgodnienie uchwały (...) byłoby zatem równoznaczne ze zdjęciem wszelkiej ochrony w Popradzkim Parku Krajobrazowym, co w konsekwencji może doprowadzić do utraty wartości, dla których został on utworzony, co z kolei może być przyczyną wniosków” o likwidację Parku.

Stowarzyszenie Pracownia na rzecz Wszystkich Istot z uznaniem odnosi się do postawy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Krakowie. Parki krajobrazowe, powołane do ochrony wartości nie tylko przyrodniczych, ale i historycznych, kulturowych i krajobrazowych, podlegają nadzorowi samorządów województwa, które nie zawsze kierują się polityką zorientowaną na ochronę przyrody. Szczęściem w nieszczęściu jest to, że przepisy o funkcjonowaniu parków muszą wcześniej zyskać zgodę RDOŚ. W niniejszym przypadku organ ochrony przyrody udowodnił, że obszarów o kluczowej randze w skali kraju nie można degradować z uwagi na doraźne zapotrzebowanie grupy inwestorów.

Mówi ekspert

Miarą kultury narodu stwarzającego u siebie i dla siebie parki narodowe, jest umiejętność zachowania słusznej miary w ich urządzeniu i udostępnianiu.

prof. Władysław Szafer

polski botanik, wieloletni dyrektor Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, współtwórca polskich parków narodowych