Obok zmiany ustawy i rozporządzenia OOŚ, kodeksu cywilnego i prawa budowlanego, zmiana ustawy o ochronie przyrody stanowi element pakietu zmian forsowanych przez nartobiznes, których celem jest ułatwienie realizacji narciarskich w Polsce.

Głównym celem zmiany ustawy o ochronie przyrody jest umożliwienie swobodnej realizacji inwestycji sportowych i turystycznych w parkach narodowych i rezerwatach przyrody – najwyższych formach ochrony przyrody w Polsce.

Projekt zakłada:

• zmianę granic lub likwidację parków narodowych jeśli ochrona przyrody kolidowałaby z możliwością rozwoju biznesu sportowego na danym terenie np. likwidacja TPN z uwagi na rozwój stacji na Kasprowym Wierchu.
• dopuszczenie poruszania się na nartach w parkach narodowych i rezerwatach przyrody, w tym w najcenniejszych fragmentach tych obszarów. Dotychczas zakaz swobodnego poruszania się poza wyznaczonymi szlakami odróżniał parki narodowe i rezerwaty przyrody od innych form ochrony przyrody (np. parki krajobrazowe), które są udostępnione publicznie.
• w przeciwieństwie do obecnej regulacji, udzielenie zgody na odstępstwa od zakazów (np. w kwestii zabudowy parku) nie będzie już wymagała zasięgnięcia opinii jego dyrektora. W nowym prawie decyzje o inwestycjach zapadałyby na linii Minister Środowiska – inwestor.

Parki narodowe i rezerwaty przyrody chronią unikatową, cenną i zagrożoną wyginięciem przyrodę. Obejmują ochroną ostatnie już enklawy ginących siedlisk i ostoje rzadkich zwierząt i roślin. W Polsce parki narodowe zajmują jedynie 1% powierzchni naszego kraju. Realizacja inwestycji narciarskich w takiej lokalizacji jest nie do pogodzenia z możliwością i zasadami ochrony przyrody, ponieważ powodowałaby niedające się skompensować znaczące negatywne oddziaływanie na środowisko. Szczególnie jest to widoczne w Tatrzańskim Parku Narodowym, gdzie każdy dalszy rozwój inwestycji narciarskich na Kasprowym Wierchu powodowałby degradację krajobrazu i tatrzańskiej przyrody. Większość parków narodowych objęta jest także ochroną w postaci obszarów Natura 2000. Projekt jest także sprzeczny z krajowymi i europejskim prawem środowiskowym.

Dopuszczenie budowy obiektów sportowych w parkach narodowych jest także ewidentnym przedłożeniem zysków inwestorów nad dobro całego społeczeństwa, jakim jest ochrona przyrody.

Projekt wniesiony pod obrady sejmu w maju 2015 r. przez Komisję Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki. Po wyborach parlamentarnych w październiku 2015 r. prace nad projektem przerwano. Z uwagi na powracające próby udostępnienia parków narodowych i rezerwatów przyrody dla rozwoju stacji narciarskich, zagrożenie zmiany ustawy o ochronie przyrody jest w dalszym ciągu realne.